«powrót

Zakroczym: Ośrodek Apostolstwa Trzeźwości

Inicjatorem Duszpasterstwa Trzeźwości w Zakroczymiu i zakonnego "ruchu trzeźwościowego" po II wojnie wiatowej był Ojciec Benignus Sosnowski, który kontynuował akcję trzeźwości swoich dawnych współbraci kapucynów .

Społeczny apostolat trzeźwości i zakładanie bractw trzeźwościowych rozpoczął już w 1832 r. irlandzki kapucyn o. Teobald Mathew. Idee te podjął o. Beniamin Szymański, przełożony prowincjalny ojców kapucynów. W 1842 roku definitorium Zakonu Kapucynów wydało uchwałę ograniczającą podawanie alkoholu w uroczystościach domowych, następnym aktem był zakaz przechowywania alkoholu przez przełożonych i częstowania nim współbraci pod sankcją usunięcia z urzędu.

W Zakroczymiu kapucyni podjęli jednocześnie duszpasterską akcję trzeźwościową wśród ludności. Praca ta jednak była bardzo utrudniona, gdyż władze zaborcze dopatrywały się w niej działalności antyrządowej.

Działalność była jednak kontynuowana przez wybitnych kapucynów, takich jak bł. o. Honorat Koźmiński, przymusowy mieszkaniec klasztoru w Zakroczymiu w latach 1864-1892 (powoływane przez niego zgromadzenia bezhabitowe jak jeden z celów stawiały sobie walkę o trzeźwość), czy o. Franciszek Szymanowski, inicjator tzw. gospód chrześcijańskich.

Po II wojnie światowej o. Benignus Sosnowski podjął próbę zainteresowania akcją trzeźwościową szersze kręgi duchowieństwa. W 1959 r. zorganizował w [[klasztorze kapucynów w Warszawie | @@ warszawa_kosciol_kapucynow ]] czterodniowy kurs przeciwalkoholowy dla zakonników. Była to pierwsza tego rodzaju inicjatywa.

W latach 60. w Zakroczymiu odbywały się kursy przeciwalkoholowe, przygotowujące kaznodziejów do głoszenia tematyki trzeźwościowej w latach Wielkiej Nowenny.

W 1971 r. w Zakroczymiu powołano Międzyzakonny Ośrodek Duszpasterstwa Trzeźwości. Miał być on pewnego rodzaju ogniwem scalającym i koordynującym działania wszystkich zakonów w sprawie trzeżwości, a także jako łącznik pomiędzy zakonami a Komisją Episkopatu do Spraw Trzeźwości, aby program pracy był ujednolicony i dostosowany do programów ogólnopolskich.

Od 1981 r. oficjalna nazwa ośrodka brzmi: Ośrodek Apostolstwa Trzeźwości Warszawskiej Prowincji Braci Mniejszych Kapucynów. Jego szczególnym zadaniem jest "pogłębienie osobowości chrześcijańskiej w oparciu o doświadczenie duszpasterskie Kościoła i franciszkańskie tradycje, w kontekście dziejów Zakonu w Polsce" oraz "walka z alkoholizmem, nikotynizmem, narkomanią, zwłaszcza w ujęciu profilaktycznym".

Ośrodek nie jest punktem lecznictwa odwykowego, natomiast prowadzi szeroko pojętą działalność rekolekcyjną i szkoleniową. W Zakroczmiu odbywają się dni skupienia i rekolekcje dla Anonimowych Alkoholików i ich współuzależnionych rodzin (Al.-Anon, Dzieci Alkoholików i Dorosłe Dzieci Alkoholików), a także szkolenia, których uczestnicy mogą podjąć decyzję o abstynencji, jak również zaangażować się w apostolstwo trzeźwości. Wolontariusze uczą się, jak pomagać osobom z chorobą alkoholową i wypracowują metody organizowania tego typu pomocy w najbliższym środowisku, parafii i diecezji. OAT wydaje dwumiesięcznik "Trzeźwymi bądźcie", a miejscowej księgarni można zaopatrzyć się w literaturę z zakresu problematyki alkoholowej oraz lekturę duchową.

www.oat.com.pl

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.