bp Zygmunt Łoziński

Biskup miński i piński, duszpasterz, szykanowany i więziony przez władze radzieckie. Kandydat na ołtarze.

Urodził się 5 czerwca 1870 r. w Baracinie k. Nowogródka. Naukę rozpoczął w Warszawie, potem studiował w Petersburgu. Tam też przyjął w 1895 r. święcenia kapłańskie.

Jako duszpasterz zaangażowany w sprawę polską został w 1898 r. uwięziony przez władze rosyjskie i internowany w klasztorze w Agłonie.

Po uwolnieniu pracował jako duszpasterz m.in. w Smoleńsku, Tule, Rydze i Mińsku. Wykładał też w Petersburgu. Kontynuował studia w Rzymie i w Jerozolimie.

W czasie I Wojny Światowej był kapelanem jeńców, którzy trafili do rosyjskiej niewoli. 2 listopada 1917 r. otrzymał nominację na biskupa mińskiego. Po objęciu władzy w diecezji, został wkrótce aresztowany przez władzę radziecką. Po kilku miesiącach niewoli deportowano go do Polski

W 1925 r. otrzymał nominację na biskupa nowo utworzonej diecezji pińskiej.

Zmarł w opinii świętości, po ciężkiej chorobie, w Wielką Sobotę 26 marca 1932 r. w Pińsku.

W 1957 r. rozpoczęto jego proces beatyfikacyjny.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.