Mikołaj Rej

Urodził się w 1505 r. w Żurawnie pod Haliczem. Zmarł w 1569 r. w Rejowcu. Nazywany jest „ojcem literatury polskiej” – był pierwszym pisarzem tworzącym wyłącznie po polsku. W 1541 r. zmienił wyznanie na ewangelicko–reformowane . Zadebiutował już jako ewangelik w 1543 r. Krótką rozprawą między trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem. Był bardzo zaangażowany w działalność swojego Kościoła. Bywał na synodach, w swych majątkach zakładał zbory i szkoły wyznaniowe. Wybitnie przyczynił się do rozwoju polskiego języka teologiczno-biblijnego. Wśród jego licznych dzieł utwory o tematyce religijnej zajmują ważne miejsce. W 1546 r. wydał Psałterz Dawidów – przekład psalmów prozą; w 1557 – zbiór kazań Postylla Pańska (zbiór ten cieszył się niezwykłą popularnością i był wielokrotnie wznawiany). Jest też autorem pieśni, do których muzykę komponowali Wacław z Szamotuł i Mikołaj Gomółka

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.