Powsin: sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej

W 1398 roku Elżbieta Ciołkowa, kasztelanowa z Czerska, ufundowała na terenie obecnego Powsina drewniany kościół pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła i św. Elżbiety. Mieszkańcy okolicznych wsi - jak wynika z dokumentów zatwierdzających powołanie parafii w 1410 r. - skarżyli się, że mają daleko do kościoła w Wilanowie.

Pierwsza świątynia uległa jednak zniszczeniu prawdopodobnie podczas "potopu szwedzkiego".

Obecny murowany barokowy kościół ufundowany został w 1725 roku przez Elżbietę z Lubomirskich Sieniawską.

Świątynię zaprojektował słynny architekt włoski Józef Fontana. Przez kolejne wieki kościół rozbudowywano, gdyż wciąż okazywał się za mały dla rozwijającej się parafii.

Dzisiejszy wygląd powsińskiego kościoła jest dziełem architekta Józefa Dziekońskiego, który dokonał przebudowy świątyni w latach 20. XX stulecia.

We wnętrzu kościoła należy zwrócić szczególną uwagę na wspaniałe tabernakulum. Innym cennym zabytkiem powsińskiej świątyni jest barokowa ambona, która pamięta jeszcze czasy jednego z najbardziej znanych proboszczów w Powsinie - Jana Pawła Woronicza, późniejszego Prymasa Królestwa Polskiego.

W ołtarzu głównym znajduje się słynący łaskami wizerunek Matki Bożej Tęskniącej.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także:

• Powsin: wizerunek Matki Bożej Teskniącej
• Powsin: tabernakulum