Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Jest drugim co do wielkości Kościołem w Polsce. Ma ok. 550 tys. wiernych, ok. 230 duchownych, ok. 250 parafii, ordynariat polowy i sześć klasztorów: trzy męskie - w Jabłecznej, Supraślu i Ujkowicach; oraz trzy żeńskie - na Grabarce, Dojlidach i Wojnowie (czwarty jest w budowie - w Zwierkach na Podlasiu.

Chrześcijaństwo obrządku wschodniego, czyli tradycji metodiańskiej, pojawiło się na Morawach w IX w. dzieki misji św. Cyryla i św. Metodego, i zapewne oddziaływało wtedy również na mieszkańców przynajmniej części ziem polskich.

W Rzeczpospolitej Obojga Narodów mieszkało wielu wyznawców prawosławia - głównie na terenach dzisiejszej Białorusi i Ukrainy. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości powstał również Polski Kościół Prawosławny, który otrzymał autokefalię na mocy decyzji patriarchy Konstantynopola w 1924 r. Została ona uznana przez patriarchat moskiewski dopiero w 1948 r.

Na czele Kościoła stoi metropolita warszawski i całej Polski (od maja 1998 roku jest nim abp Sawa).

Administracyjnie podzielony jest na sześć diecezji: warszawsko-bielską, białostocko-gdańską, wrocławsko-szczecińską, łódzko-poznańską, przemysko-nowosądecką i lubelsko-chełmską.

Niemal we wszystkich kościołach prawosławnych używa się jako języka liturgicznego języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.

Prawosławni duchowni kształcą się w trzech uczelniach: w warszawskim seminarium duchownym, w wielowyznaniowej Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej oraz na Uniwersytecie Białostockim, gdzie istnieje Katedra Teologii Prawosławnej.

PAKP należy do Polskiej Rady Ekumenicznej i Światowej Rady Kościołówwww.orthodox.pl

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.