św. Kinga

(1234-1292)

Pochodziła z węgierskiej rodziny królewskiej Arpadów. W wieku 5 lat została zaręczona z 13-letnim księciem krakowsko-sandomierskim Bolesławem i aż do ślubu w wieku 12 lat wychowywała się razem z przyszłym mężem na dworze w Sandomierzu.

Księżna, która od dziecka pragnęła całkowicie poświęcić się Bogu, skłoniła męża do wspólnego złożenia ślubu czystości (stąd przydomek księcia - Wstydliwy).

Zgodnie z legendą sprowadziła do Polski sól. Dowodem miał być pierścień wrzucony przez nią do szybu kopalni na Węgrzech i znaleziony w pierwszej bryle soli wydobytej w Bochni. Przyjmuje się, że Kinga faktycznie doprowadziła do uruchomienia pierwszego szybu solnego w Polsce – zrobili to sprowadzeni przez nią węgierscy górnicy.

Po śmierci Bolesława wstąpiła do ufundowanego przez siebie klasztoru klarysek w Starym Sączu. Według tradycji przyczyniła się do wprowadzenia pieśni, pacierzy i chóralnego śpiewu sióstr w języku polskim.

wspomnienie 24 lipca

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.