męczennicy dominikańscy (bł. Sadok i 48 towarzyszy)

(zm. 1260 r.)

Sadok był Polakiem, który już jako ksiądz wstąpił do zakonu dominikanów w Rzymie. Ok. 1221 r. św. Dominik wysłał go razem z dwoma braćmi na Węgry. Pełnił misję także w Zagrzebiu i wśród pogańskich Kumanów zwanych Połowcami (przełożył modlitwy i katechizm na ich język). W Polsce osiadł w Sandomierzu.

Podczas najazdu Tatarów w 1259 r. Sadok wspierał obrońców miasta modlitwami i nawoływał ich do pojednania się z Bogiem, a współbraci przygotowywał na męczeństwo. Dominikanie zginęli wraz z wieloma mieszkańcami miasta.

Ich dokładna liczba nie jest znana, ale najczęściej mówi się o 49 zakonnikach.

Legenda głosi, że bracia zostali uprzedzeni o zbliżającej się śmierci - w noc poprzedzającą rzeź, podczas jutrzni, nowicjusz czytający listę męczenników przypadającą na następny dzień zobaczył w księdze zdanie wypisane złotymi literami: W Sandomierzu, męczeństwo czterdziestu dziewięciu męczenników.

Wspomnienie 2 czerwca

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.