Gdańsk: kościół św. Trójcy z zespołem klasztornym

Zakon franciszkanów przybył do Gdańska w 1419 r.; powstała wówczas trójskrzydłowa budowla, w której do XVI w. znajdował się klasztor oraz kaplica św. Anny.

Prezbiterium kaplicy podwyższono w 1495 r., a w 1514 r. ukończono budowę trójnawowej świątyni.

Zachodnia fasada tego halowego kościoła została ozdobiona najpiękniejszym w mieście zespołem gotyckich szczytów. Franciszkanie zostali zmuszeni do opuszczenia klasztoru w 1555 r, a budynek został przejęty przez władze Gdańska.

W czasach Reformacji, aż do 1813 r., mieściło się tu protestanckie Gimnazjum Akademickie. Po zajęciu miasta przez wojska francuskie założono tu lazaret. Kościół został poważnie zniszczony w czasie II wojny światowej. W 1947 r. zrujnowaną świątynię ponownie objęli franciszkanie.

We wnętrzu znajduje się gotycka ambona z 1541 r. z XVII-wiecznym baldachimem, dwa późnogotyckie ołtarze oraz stalle z XVI w., kartusze herbowe z 1514 r. oraz wiele innych cennych dzieł sztuki. Można tu także zobaczyć dziesiątki płyt nagrobnych, wśród których wyróżniają się epitafia markiza d’Orii – fundatora gdańskiej biblioteki oraz pedagogów tutejszego gimnazjum.

W zabudowaniach klasztornych mieści się obecnie Muzeum Narodowe.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także:

• Dom Pojednania i Spotkań im. Św. M. Kolbego
• Gdańsk: gotycki krucyfiks
• Gdańsk: legenda o gdańskich franciszkanach