Gdańsk: legenda o powstaniu cudownego zdroju

Na przedmieściach Gdańska, we Wrzeszczu, osiedlił się pewien kupiec, któremu zachorowała ukochana córka.

Trawiona chorobą, na którą nikt nie potrafił znaleźć lekarstwa, bardzo cierpiała. Nie umarła jednak, jak to przewidywali lekarze, a stała się niewidoma. Dziecko smutniało z dnia na dzień i zamykało się w sobie. Pewnej wiosny, kiedy spacerowała po lesie, mama opisywała jej, jak piękny jest świat. Dziewczynka przystanęła przy przydrożnej strużce wody, aby obmyć łzy. Nagle okazało się, że po przemyciu oczu w strudze odzyskała wzrok.

Do cudownego miejsca przybywało mnóstwo ludzi i korzystało z cudownych jego właściwości, aż do momentu, kiedy pewien chłop obmył i napoił w nim swoją ślepą szkapę. Ta co prawda odzyskała wzrok, ale on sam wzrok postradał, a źródełko na zawsze utraciło swoją moc. Pozostała w Gdańsku tyko nazwa ulicy „Do Studzienki”.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.