Tekst kolędy z XVII w., przypisywany Piotrowi Skardze , zachował się w licznych rękopisach XVIII stulecia.
W żłobie leży, któż pobieży kolędować Małemu?
Jezusowi Chrystusowi, dziś nas narodzonemu?
Pastuszkowie, przybywajcie,
Jemu wdzięcznie przygrywajcie,
jako Panu naszemu.
My zaś sami z piosneczkami za wami pośpieszymy,
a tak Tego Maleńkiego niech wszyscy zobaczymy:
Jak ubogo narodzony,
płacze w stajni położony,
więc Go dziś ucieszymy.
Naprzód tedy niechaj wszędy zabrzmi świat w wesołości,
że posłany nam jest dany Emmanuel w niskości.
Jego tedy przywitajmy,
z Aniołami zaśpiewajmy:
Chwała na wysokości!
Witaj Panie, cóż się stanie, że rozkosze niebieskie
opuściłeś, a zstąpiłeś na te niskości ziemskie?
Miłość moja to sprawiła,
że człowieka wywyższyła
pod nieba empirejskie".
Przecz w żłóbeczku, nie w łóżeczku, na siankuś położony,
precz z bydlęty, nie z panięty w stajni jesteś złożony?
By człek sianu przyrównany,
grzesznik bydlęciem nazwany
przeze Mnie był zbawiony.
Twoje państwo i poddaństwo jest świat cały, o Boże!
Tyś polny kwiat, czemu Cię świat
przyjąć nie chce, choć może?
Bo świat doczesne wolności
Zwykł jest kochać, Mnie zaś w złości
ściele krzyżowe łoże.
W Ramie głosy pod niebiosy wzbijają się Racheli,
Gdy swe synybez przyczyny widzi w krwawej kąpieli.
Większe mnie dla nich kąpanie
w krwawym czeka oceanie,
skąd niebo będą mieli.
Trzej królowie, monarchowie wschodni kraj opuszczają,
serc ofiary z trzema dary Tobie, Panu, oddają.
Darami się kontentuję
bardziej serca ich szacuję,
za co niebo niech mają.
posłuchaj pieśni w wykonaniu scholi Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego
© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.