«powrót

kameduli

Kameduli są zakonem o jednej z najsurowszych reguł wśród instytutów życia konsekrowanego. Łączą w niej elementy życia wspólnotowego i pustelniczego, odrzucając wszystko to, co nie prowadzi wprost do Boga.

Milczenie, samotność, nieutrzymywanie kontaktu ze światem zewnętrznym – to tylko niektóre praktyki prowadzące kamedułów do zjednoczenia z Bogiem już tu, na ziemi.

Dzień kameduły składa się z trzech głównych elementów: wspólnej modlitwy w czasie Liturgii Mszy św. i Liturgii Godzin, pracy, głównie fizycznej, oraz lectio divina, czyli czytań duchownych, głównie Pisma św. Ważnym elementem duchowości kamedułów jest obowiązek przebywania w celi, którą wolno opuszczać tylko na Eucharystię, Liturgię Godzin i inne ściśle określone zajęcia.

Dla pustelników, którzy odznaczają się sprawdzoną cnotą, wielką pokorą i wypróbowaną ludzką równowagą, istnieje możliwość rekluzji, czyli życia w całkowitym odosobnieniu, bez kontaktowania się nie tylko ze światem zewnętrznym, ale nawet z innymi członkami wspólnoty klasztornej.

Zakon założył Paweł Justiniani w 1523 r., w Polsce są od 1603 r.

Na świecie jest ok. 60 kamedułów, w tym 21 Polaków, w naszym kraju mają dwie pustelnie.

Pełna nazwa: Kongregacja Eremitów Kamedułów Góry Koronnej (EC).

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.