siostry Opatrzności Bożej

Powołaniem sióstr Opatrzności Bożej jest umiłowanie Boga ponad wszystko, czego wyrazem jest całkowite zawierzenie Opatrzności Bożej, a także troska o zbawienie ludzkich dusz, zwłaszcza upadłych dziewcząt i sierot. Siostry są przy tym gotowe uczynić i wycierpieć wszystko, stosownie do woli Bożej, byle powierzone im dusze ocalić.

Obecnie wspólnota prowadzi specjalny ośrodek wychowawczy dla dziewcząt, najczęściej zaniedbanych środowiskowo, z rodzin rozbitych i patologicznych, a także przedszkola, w których przebywają m.in. dzieci trudne, z rodzin biednych, zagrożonych rozbiciem i alkoholizmem.

Siostry śpieszą z pomocą duchową i materialną rodzinom biednym, wielodzietnym i rozbitym. Utrzymują kontakt z dziewczętami, które zatraciły poczucie sensu życia i często znajdują się na granicy upadku. Siostry podejmują także szeroko pojętą pracę parafialną jako katechetki, organistki, zakrystianki, kancelistki, opiekunki chorych.

Zgromadzenie prowadzi swoje dzieła w 34 placówkach w Polsce i w 10 za granicą: w Japonii, Szwajcarii, Włoszech, na Ukrainie i w Kamerunie. Zgromadzenie założyła w 1857 r. we Lwowie m. Marcjanna M. Antonina Mirska. Obecnie liczy ok. 300 sióstr, same Polki.

Pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej (SDP).

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.