Dow Ber z Międzyrzecza

ok. 1704-1772

Rabin i cadyk, uczeń i propagator nauki słynnego Baal Szem Towa, twórcy chasydyzmu.

Urodził się w Łukaczu na Wołyniu. Jako szczególnie zdolne dziecko przyjęty został na naukę do miejscowego rabina, choć ojca nie było stać na jego wykształcenie. Jako najzdolniejszy z uczniów wysłany został do Lwowa, gdzie studiował w jesziwie przez kilka lat. Został wędrownym kaznodzieją, zgłębiającym tajemnice mistyki, również poprzez posty i umartwienia. Poruszał słuchaczy niezwykłą barwnością wymowy i wykorzystywanych przypowieści.

Jego spotkanie ze słynącym z cudów Baal Szem Towem wiąże się z chorobą, na którą zapadł. Dow Ber prosił Towa o uzdrowienie i szybko stał się jego wiernym uczniem. Po śmierci mistrza, który "objawił mu język ptaków i drzew, tajniki świętych i natchnionych słów, pokazał pisma aniołów i wyjaśnił znaczenie alfabetu", stał się jego następcą i uznanym przywódcą chasydyzmu.

Nadał ruchowi bardziej sformalizowany charakter. Miał bardzo wielu uczniów. Do Międzyrzecza, gdzie osiadł przybywały tłumy, by słuchać jego nauk, choć poglądy jakie głosił pod koniec życia spotkały się również z krytyką - zarzucano mu panteizm i odejście od tradycyjnej szkoły rabinicznej.

Zadanie człowieka to według Dow Bera dostrzeżenie duchowego wymiaru materii, ustawiczna radość i przyleganie do Boga. Cadyk jest łącznikiem między Bogiem a człowiekiem. Tylko on moze osiągnąć najwyższy stopień duchowego szczęścia.

za:www.diapozytyw.pl

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.