Nachman ben Simcha

1772 -1810

Cadyk, prawnuk, Baal Szem Towa. Opisywany jako ostatni z pięciu wielkich i świętych ludzi, którzy pojawili się w historii Izraela - obok Mojżesza, Simeona ben Jochaja, Izaaka Lurii i Baal Szem Towa.

Urodził się w Międzyborzu, w domu Baal Szem Towa. Był synem Freige - wnuczki Baal Szem Towa.

Pierwszy dwór założył w Miedwiewce na Kijowszczyźnie. Na całym jego nauczaniu zaważyła podróż do Palestyny, którą odbył w 1798 r. aby odwiedzić groby sławnych cadyków i zaczerpnąć siły do dalszej pracy. Było to najważniejsze wydarzenie mistyczne w jego życiu.

Po powrocie popadł w konflikt z nestorem ruchu chasydzkiego, Arie Lejbem ze Szpoły. W konflikcie tym w zasadzie nikt go nie poprał. Nachman oskarżany był o uleganie wpływom sabatanizmu i frankizmu.

W 1802 Nachman osiadł w Bracławiu. Tuż przed śmiercią, w 1810 r. przeniósł się do Humania.

W jego nauczaniu obecne są wpływy sabataizmu - uznawał mesjański mandat Sabataja Cwi. Uważał, że w każdym pokoleniu może być tylko jeden prawdziwy cadyk i twierdził, że w jego czasie jest nim on sam. Nie krył też roszczeń mesjańskich.

Takie poglądy musiał prowadzić do konfliktu z innymi nurtami chasydyzmu. Za życia Nachman nie miał wielu zwolenników. Swoją późniejszą sławę zawdzięcza reorganizacji ruchu chasydów bracławskich dokonanej przez jego ucznia, Natana (1780 - 1845). W latach międzywojennych chasydom bracławskim udało się wyrwać z izolacji innych odłamów chasydyzmu i osiągnęli znaczne uznanie społeczeństwa, zwłaszcza w Polsce. Żyli dalej na Podolu jeszcze we wczesnych latach reżimu sowieckiego.

za:[www.diapozytyw.pl|http://www.diapozytyw.pl/pl/site/ludzie/nachman_ben_simcha]]

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.