Jakub Frank

1726-1791

Rabin, twórca ruchu mesjańskiego i sekty frankistów, z których część przyjęła chrześcijaństwo.

Był zwolennikiem sabatanizmu. Usunięty za to z gminy żydowskiej, udał się do Turcji, gdzie studiował kabałę. Uznał sięza Mesjasza, co ogłosił po powrocie do Polski w 1755 r. Zyskał też grupę zwolenników (frankistów).

Frank odrzucał talmud i uznawał chrzest, jako warunek zbawienia. Popierany był przez bp kamienieckiego, Mikołaja Dembowskiego, który liczył na konwersję Franka i jego zwolenników na chrześcijaństwo.

Po śmierci biskupa - protektora, Frank w obawie przez prześladowaniami udał sięna Wołoszczyznę. Tam przyjął islam.

W 1759 r. władze kościelne zorganizowały dysputę frankistów z talmudystami. Zaproszono na nią Jakuba Franka. Przyjął on wraz z grupą swoich zwolenników chrzest i został nobilitowany. Otrzymał prawo używania nazwiska Dobrudzki. Ojcem chrzestnym Franka był saam król August III.

Frank jednak, z punktu widzenia Kościoła, negatywnie oddziaływał na swoich świeżo ochrzczonych zwolenników. Dlatego osadzono go w klasztorze kamedułów w Warszawie, a potem na Jasnej Górze. Uwolniony został przez wojska rosyjskie w 1972 r. po czym udał się do Brna, a potem do Offenbach.

Wśród wyznawców, wciąż uważających go za mesjasza, nie udało mu się jednak znaleźć godnego następcy. Frankiści po śmierci inicjatora ruchu rozproszyli się, a większość z nich przyjęła katolicyzm. Sam Frank zmarł prawdopodobnie jako prawosławny.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.