ks. Franciszek Blachnicki

Franciszek Blachnicki urodził się w 1921 r. w Rybniku. W gimnazjum w Tarnowskich Górach aktywnie uczestniczył w działalności harcerskiej.

W 1939 r. brał udział w kampanii wrześniowej, potem prowadził działalność konspiracyjną. W 1940 r. trafił do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. W 1942 r. został skazany na karę śmierci, zamienioną na 10 lat więzienia. W więzieniu w Katowicach nawrócił się.

Po wojnie wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego, a w 1950 r. przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1954-1956 uczestniczył w pracach tajnej kurii katowickiej i organizował powrót wygnanych biskupów śląskich do diecezji. Pracował w redakcji "Gościa Niedzielnego". Od 1957 r. prowadził społeczną akcję trzeźwościową pod nazwą "Krucjata Wstrzemięźliwości". Jej centrala została w 1960 r. zlikwidowana przez SB, a sam ks. Blachnicki po kilkumiesięcznym pobycie w areszcie został skazany na 3 lata więzienia w zawieszeniu.

Od 1961 r. studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie zdobył tytuł doktora, a następnie habilitował się. W latach 1964-1972 współorganizował Instytut Teologii Pastoralnej na KUL. Założył m.in. Krucjatę Wyzwolenia Człowieka , Centrum Ewangelizacji Światło-Życie w RFN oraz Chrześcijańską Służbę Wyzwolenia Narodów, a także Ruch Światło-Życie .

Ks. Blachnicki zmarł w 1987 r. w niemieckim Carlsbergu i tam został pochowany. Pięć lat temu jego ciało zostało przeniesione do Krościenka. Toczy się jego proces beatyfikacyjny.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.