«powrót

bł. ks. Zygmunt Gorazdowski

Urodził się w listopadzie 1845 r. w Sanoku, w rodzinie szlacheckiej. Od 1864 r. studiował prawo we Lwowie, ale po dwóch latach zrezygnował i wstąpił do seminarium. Święcenia otrzymał dopiero w 1871 r. ze względu na zły stan zdrowia.

Został wikarym w położonym 10 km od Sokala Tartakowi, pomagał biednym, chodził po domach parafian, pielęgnował chorych. Dla wiejskich dzieci i ludu napisał "Katechizm". W 1878 roku przyjechał do Lwowa, by objąć funkcję wikarego. Tu założył zrzeszające księży Towarzystwo "Boni Pastores", został też redaktorem naczelnym czasopisma "Bonus Pastor".

Przez 30 lat był sekretarzem Instytutu Ubogich, wraz z księżną Jadwigą Sapieżyną założył "Dom pracy dobrowolnej dla żebraków". W kolejnych latach powstała we Lwowie Kuchnia Ludowa, Zakład dla nieuleczalnie chorych, Internat św. Jozafata, Zakład Dzieciątka Jezus, opiekujący się nieślubnymi i niechcianymi dziećmi, a także ich matkami. Założył też Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Józefa w 1884. Zmarł 1 stycznia 1920. Beatyfikował go Jan Paweł II we Lwowie w 2001 r.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.