św. Kazimierz Królewicz

(1458-1484)

Św. Kazimierz Królewicz był synem króla Kazimierza Jagiellończyka i Elżbieta Rakuskiej. Urodził się 3 października 1458 r. w Krakowie, otrzymał staranne wykształcenie, był uczniem historyka ks. Jana Długosza .

Już w dzieciństwie wyróżniał się wielką pobożnością, umiłowaniem cnoty czystości i miłosierdzia. Pod wpływem duchowości franciszkańskiej praktykował liczne umartwienia. Równolegle z głębokim życiem wewnętrznym i ascetycznym przygotowywał się do rządzenia krajem, towarzysząc ojcu w ważnych wydarzeniach państwowych.

W 1471 r. Wysłano go na Węgry z nieliczną armią, gdzie miał otrzymać koronę, ale wyprawa zakończyła się fiaskiem niepowodzeniem. W latach 1481-1483 w Radomiu był królewskim namiestnikiem w Koronie, gdzie zasłynął roztropnością i miłosierdziem.

W 1483 r. został wysłany przez ojca do Wilna, gdzie był podkanclerzem. Tam zachorował na gruźlicę. Zmarł 4 marca 1484 r. w Grodnie, w wieku 26 lat.

Pochowany został w Wilnie i tam w katedrze znajdują się Jego relikwie. Wilno stało ośrodkiem kultu młodego królewicza, który jest patronem Litwy.

W ikonografii przedstawia się św. Kazimierza w koronie i płaszczu królewskim, z lilią w ręku.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.