św. Melchior Grodziecki

(ok. 1584-1619)

Urodził się w szlacheckiej rodzinie w Cieszynie ok. 1584 r. Studiował w kolegiach jezuickich w Wiedniu i Pradze, pracował w kolegiach w Brnie i Kłodzku. W roku 1614 otrzymał święcenia kapłańskie. Po wybuchu wojny trzydziestoletniej (1618-1648) udał się na Węgry, gdzie w 1619 r. złożył śluby wieczyste. Do Koszyc udał się jako kapelan wojskowy wraz z Węgrem Stefanem Pongraczem, kolegą z jezuickiego seminarium.

Kiedy wojska Rakoczego zajęły Koszyce, aresztowano kapłanów katolickich: kanonika Marka Kriża, Chorwata, Grodzieckiego i Pongracza. Wydano na nich wyrok śmierci. W nocy 7 na 8 września 1619 r. straż Rakoczego zamordowała kanonika Kriża, jezuitów zaś torturowała, żeby wymusić odstępstwo od katolicyzmu. Gdy to się nie udało, dokonali egzekucji.

Ciała męczenników przeniesiono w 1636 z Koszyc do Trnavy. Liczne łaski i cuda przypisywane wstawiennictwu męczenników koszyckich przyczyniły się do rozszerzenia ich kultu na Słowacji, Węgrzech, na Morawach i Śląsku. W 1905 r. Melchiora i jego towarzyszy beatyfikował św. Pius X, kanonizował ich Jan Paweł II w 1995 r. Św. Melchior jest patronem archidiecezji katowickiej. W ikonografii przedstawia się go w stroju zakonnym.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.