bł. Maria Karłowska

Maria Karłowska urodziła się w 1865 r. w rodzinnym majątku w Słupówce (dzisiejsza nazwa Karłowo). Była najmłodsza z jedenaściorga dzieci. Uczyła się w Poznaniu i Berlinie.

Mając 17 lat złożyła na ręce swojego spowiednika ślub czystości. Po powrocie do Poznania pracowała jako krawcowa i wychowawczyni młodych dziewcząt. Od 1892 r. opiekowała się najuboższymi. Mimo ogromnego sprzeciwu swojego środowiska na ulicach i w domach publicznych nawiązywała kontakty z prostytutkami, którym pomagała odmienić życie.

W 1894 r. założyła dla nich w Poznaniu Dom Dobrego Pasterza. Jej najbliższe współpracownice były zalążkiem Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej, które powstało w tym samym roku. Inspiracją dla sióstr była przypowieść o Dobrym Pasterzu szukającym zagubionej owcy. Pasterki zobowiązują się do poświęcenia w intencji nawrócenia grzeszników w myśl zawołania "Szukać i zbawiać to, co zginęło". Matka Karłowska zmarła w 1935 r. w Pniewitem na Pomorzu.

Za jej życia powstało 9 domów dla kobiet zagubionych moralnie.

Jan Paweł II beatyfikował ją w 1997 roku w Zakopanem.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.