bł. abp Antoni Julian Nowowiejski

Biskup Antoni Julian Nowowiejski urodził się 11 lutego 1858 r. we wsi Lubienie pod Opatowem. Uczył się w domu i w gimnazjum w Radomiu, w wieku 16 lat wstąpił do seminarium w Płocku.

W 1878 r. udał się studia do Akademii Duchownej w Petersburgu. Święcenia przyjął w 1881 r. i w tym samym roku rozpoczął pracę w płockim Seminarium Duchownym. Wykładał liturgikę, łacinę i teologię moralną. W latach 1901-1908 był rektorem seminarium.

W 1908 r. otrzymał od Piusa X nominację na biskupa płockiego. W ciągu trwającej 33 lata posługi rozpoczął budowę Biblioteki Seminaryjnej, Archiwum i Muzeum Diecezjalnego, otworzył Niższe Seminarium Duchowne i Płocką Szkołę Organistowską. Przeprowadził dwa Synody Diecezjalne, napisał dzieło "Płock. Monografia historyczna".

Po wybuchu II wojny światowej został w diecezji, choć miał możliwość ukrycia się przed okupantem. W 1940 r. został aresztowany wraz ze swoim biskupem pomocniczym Leonem Wetmańskim i internowany w Słupnie. W 1941 r. został ponownie aresztowany i przewieziony do obozu koncentracyjnego w Działdowie, gdzie poniósł śmierć męczeńską w tym samym roku.

Jan Paweł II beatyfikował go wraz z 107 męczennikami w 1999 w Warszawie.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.