św. Marcin z Tours

Św. Marcin urodził się ok. 317 r. w Panonii (dzisiejsze Węgry). Był żołnierzem. Wysłany do Galii, w Amiens oddał biedakowi połowę swojego żołnierskiego płaszcza. W nocy ujrzał we śnie odzianego w ten płaszcz Chrystusa, który powiedział, że to Marcin okrył Go płaszczem.

W 339 r. przyjął chrzest i zakończył służbę wojskową. Był uczniem św. Hilarego z Poitiers. Przez dziesięć lat żył w pustelni niedaleko Genui, później założył najstarszy klasztor w Galii.

W 371 r. – wbrew swojej woli – został wybrany biskupem Tours. Nadal prowadził życie mnisze, ewangelizował wieś, zwalczał herezje, ale heretyków bronił przed surowymi karami. Zmarł w 397 r. w Candes.

Kult św. Marcina szerzył się we Francji, a w Europie od VI w. Grób świętego stał się celem pielgrzymek.

Był pierwszym ze świętych spoza grona męczenników. Jest patronem diecezji Moguncja i Rottenburg-Stuttgart w Niemczech, Eisenstadt w Austrii.

Jest patronem Gwardii Szwajcarskiej, rycerzy, żołnierzy, podróżujących, uchodźców, kowali, żebraków, pasterzy, tkaczy, właścicieli winnic, garbarzy, hotelarzy.

W Poznaniu 11 listopada wypiekane są specjalne "Marcinowe" rogale wypełnione makową masą. Na najstarszej ulicy miasta – św. Marcinie – obywa się uroczysta parada.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.