św. Teresa z Lisieux (Od Dzieciątka Jezus, Mała)

Urodziła się w 1873 r. w Aleçon we Francji. Była dziewiątym, najmłodszym dzieckiem Ludwika i Zelii Martin. W chwili jej narodzin żyły tylko jej cztery siostry: Maria, Paulina, Leonia i Celina. Dziewczynka wzrastała w atmosferze pobożności i miłości.

Gdy miała 4 lata, zmarła jej matka. Niebawem jej siostra Paulina wstąpiła do Karmelu. Teresa zachorowała na chorobę o podłożu nerwicowym, z której uzdrowiła ją Maryja.

W 1888 r., w wieku 15 lat, po uzyskaniu specjalnej dyspensy z Rzymu (przyjmowano dziewczęta od 18 roku), wstąpiła do Karmelu w Lisieux. Tu odkryła swoją małą drogę do świętości, polegającą na wypełnianiu małych uczynków miłości wśród zwykłych codziennych obowiązków.

Na polecenie przełożonej, matki Agnieszki (Pauliny) spisała swoje wspomnienia i przeżycia wewnętrzne. W 1986 r. miała pierwszy krwotok, który ujawnił, że jest chora na gruźlicę. Będąc chora zredagowała rękopisy, w których opisuje małą drogę. Zmarła po ciężkich cierpieniach w 1897 roku. Papież Pius XI beatyfikował ją w 1923 r., a kanonizował dwa lata później. W 1927 r. została, obok św. Franciszka Ksawerego, patronką misji. Jan Paweł II ogłosił ją w 1997 r. doktorem Kościoła. Wraz ze św. Joanną d'Arc jest główną patronką Francji.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.