św. o. Pio

Św. Pio (Francesco Forgione) urodził się w 1887 r. w miasteczku Pietrolcina, w południowych Włoszech. Był piątym, spośród ośmiorga, dzieckiem skromnych rolników. W 1903 r. wstąpił do zakonu kapucynów . Do rodzimej Pietralciny powrócił z powodu złego stanu zdrowia, jednak wyzdowiał i w 1910 r. otrzymał święcenia kapłańskie.

W 1916 r. przybył do klasztoru w San Giovanni Rotondo, dwa lata później, gdy modlił się w kościele, otrzymał stygmaty. Krwawiące rany pozostały otwarte na jego ciele przez pięćdziesiąt lat.

Sława zakonnika, który był wnikliwym spowiednikiem, mistrzem duchowym i uzdrowicielem i miał dar prorokowania, rozeszła się szybko po całych Włoszech i po świecie – do San Giovanni Rotondo pielgrzymowały tłumy wiernych, ale też sceptyków i zwykłych ciekawskich.

Dla osób, pragnących pogłębić swoją wiarę tworzył "Grupy Modlitewne". Wraz ze swoimi dziećmi duchowymi podjął budowę nowoczesnego szpitala "Domu ulgi w cierpieniu".

Papież Jan Paweł II beatyfikował go w 1999 r., a kanonizował w 2002.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.