Sobór w Bazylei - Ferrarze - Florencji i Rzymie

Trwał w kilku przerywanych sesjach i był tym soborem, na którym najpełniej ujawnił się spor między zwolennikami koncyliaryzmu (wyższości autorytetu soboru nad papieżem), a kurializmu - poglądu przeciwnego.

Podczas tego soboru podjęta też została próba porozumienia z Kościołem wschodnim, zagrożonym wówczas turecką inwazją.

Sobór zwołany został do Bazylei jeszcze w 1431 r. przez papieża Marcina V. Kolejny papież, Eugeniusz IV ze względu na dominujące na soborze koncepcje koncyliarystyczne, a także nastroje niesprzyjające unii z prawosławiem, zdecydował się na przeniesienie obrad do Ferrary. Ostatecznie unię z prawosławnymi grekami podpisano 5 lipca 1439 r. we Florencji. W tym samym czasie podpisano unię z Ormianami, maronitami cypryjskimi oraz koptami. Po kolejnym przeniesieniu soboru, na Lateranie w 1445 r. podpisano unię z kościołami nestoriańskim i jakobickim.

za: Encyklopedia katolicka, t. 5, Lublin, 1989, Leksykon teologii fundamentalnej, Lublin-Kraków 2002

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.