«powrót

Ignacy Krasicki

Biskup warmiński, arcybiskup gnieźnieński, wybitny oświeceniowy poeta, prozaik i encyklopedysta.

Urodził się 3 lutego 1735 r. w Dubiecku k. Przemyśla. Pochodził ze zubożałej rodziny magnackiej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1759 r.

Po elekcji Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 r. stał się jednym z jego najbliższych współpracowników.

Należy do najwybitniejszych przedstawicieli polskiego klasycyzmu. Jest autorem m.in. poeamatów heroikomicznych "Myszeida" i "Monachomachia", pierwszej polskiej powieści nowożytnej "Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki" (wyd. w 1776 r.), poematu rycerskiego "Wojna Chocimska", czy znakomitych "Bajek" i "Satyr". Napisał też pierwszy polski słownik encyklopedyczny "Zbiór potrzebniejszych wiadomości".

Swoją rezydencję biskupią w Lidzbarku Warmińskim otoczył wspaniałym ogrodem, pełnym rzedkich i egzotycznych roślin. Słynął też jako kolekcjoner.

Po pierwszym rozbiorze Polski stał się poddanym króla Pruskiego. Jako biskup starał się wówczas ocalić jak najwięcej z autonomii kościoła katolickiego w protestanckim państwie.

Zmarł 14 marca 1801 r. w Berlinie.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.