Tadeusz Fedorowicz

Wybitny kapłan i duszpasterz, kierownik duchowy Zakładu dla Ociemniałych w Laskach, wieloletni spowiednik Jana Pawła II.

Urodził się 4 lutego 1907 r. na Podolu. Studiował prawo i teologię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Przyjaźnił się m.in. ze Stefanem Swieżawskim, czy Michałem Czartoryskim. 28 czerwca 1936 r. przyjął święcenia kapłańskie.

W czerwcu 1940 r. podczas wywózki Polaków do Kazachstanu, za zgodą swojego biskupa, udał się wraz z nimi na dobrowolne wygnanie, sprawując w ukryciu posługę duszpasterską. W 1943 r. przebywał przez kilka miesięcy w więzieniu NKWD.

Wrócił do Polski w 1944 r. wraz z armią gen. Berlinga. Na zaproszenie ks. Władysława Korniłowicza podjął pracę duszpasterską w Zakładzie dla Ociemniałych w Laskach.

Był wybitnym duszpasterzem i spowiednikiem. Stał się wielkim autorytetem duchowym dla całego środowiska inteligencji warszawskiej skupiającej się w czasach PRL-u wokół Lasek i KIK. Ks. Fedorowicza odwiedzali m.in. Tadeusz Mazowiecki, Jerzy Turowicz, Stanisław Stomma, czy Bohdan Cywiński.

Szczególna bliskość łączyła go też z Karolem Wojtyłą, którego ks. Fedorowicz był powiernikiem i spowiednikiem, również w czasach pontyfikatu. O tym, jak wiele zawdzięcza temu kapłanowi Jan Paweł II pisał w swojej książce pt. "Dar i tajemnica".

Ks. Tadeusz Fedorowicz zmarł 26 czerwca 2002 r. w Laskach. Pochowany jest na tamtejszym cmentarzu.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.