kard. Bolesław Kominek

Arcybiskup metropolita wrocławski, jeden z głównych organizatorów życia kościelnego na Ziemiach Zachodnich po II wojnie światowej, kardynał.

Urodził się 23 grudnia 1903 r. w Radlinie k. Wodzisławia Śląskiego.

W 1923 r. wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, rozpoczął też studia teologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1927 r. przyjął święcenia kapłańskie.

Studia kontynuował w Paryżu, gdzie w 1930 r. otrzymał doktorat.

W czasie okupacji niemieckiej prowadził działalność charytatywną i konspiracyjną. Był m.in. łącznikiem między władzami kościelnymi w kraju a rządem RP na uchodźstwie.

W 1945 r. mianowany został przez kard. Augusta Hlonda administratorem apostolskim na terenie Śląska Opolskiego. Funkcji tej pozbawiony został przez władze PRL w 1951 r.

Pracował przez jakich czas m.in. jako kapelan sióstr i wykładowca.

10 października 1954 r. potajemnie przyjął święcenia biskupie. Od 1956 r. rządził archidiecezją wrocławską.

W wielkim stopniu przyczynił się do procesu pojednania między narodem polskim i niemieckim. Odbywał liczne spotkania z biskupami i niemieckimi środowiskami opiniotwórczymi. Był jednym z głównych współautorów listu biskupów polskich do biskupów niemieckich.

W 1972 r. mianowany został metropolitą wrocławskim, a rok później - kardynałem.

Zmarł 10 marca 1974 r. we Wrocławiu.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.