«powrót

kard. Mieczysław Ledóchowski

Metropolita gnieźnieński, Prymas Polski. Więziony przez władze pruskie w okresie Kulturkampfu.

Urodził się 29 października 1822 r. w Górkach k. Klimontowa. W 1841 r. wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. Studiował w Rzymie przygotowując się do pracy w dyplomacji papieskiej. W 1847 r. uzyskał doktorat z teologii i obojga praw.

W 1866 r. uzyskał nominację na arcybiskupstwo gnieźnieńsko - poznańskie.

Początkowo lojalny wobec władz pruskich, starał się ograniczać agitację narodową polskiego duchowieństwa.

Uczestniczył w Soborze Watykańskim I, na którym użył tytułu "Prymas Polski", czym podważył dotychczasowe zaufanie pruskich władz.

Od tego czasu jego stosunki z niemiecką administracją tylko się pogarszały. Jawny konflikt wybuchł w związku z kwestią języka, w którym wykładana miała być religia w klasach gimnazjalnych - Ledóchowski nie godził się na język niemiecki w klasach niższych.

W okresie Kulturkampfu doszło do ostrego sporu, gdyż abp. Ledóchowski nie zastosował się do zarządzeń władz, m.in. nadal samodzielnie obsadzał stanowiska kościelne.

Karą dla niepokornego metropolity było zamknięcie seminariów w Poznaniu ( w 1873 r.) i w Gnieźnie ( w 1875 r.), wysokie kary pieniężne oraz ostatecznie - uwięzienie.

Arcybiskup skazany został na 5 lat pozbawienia wolności. Aresztowanie nastąpiło w 1874 r. Choć pozbawiony został prawa zarządzania diecezją, w 1875 r. w czasie internowania, otrzymał kapelusz kardynalski.

W 1876 r. po zwolnieniu z aresztu udał się do Rzymu, gdzie pozostał do śmierci.

Zmarł 22 lipca 1902 r.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.