Tykocin: kościół Świętej Trójcy

Zespół architektoniczny kościoła parafialnego w Tykocinie św. Trójcy wraz zabudowaniami wyraźnie wzorowany był na sztuce francuskiej.

Kościół z fundacji Jana Klemensa Branickiego powstał w latach 1740-1750. Wzniesiony był jako rodowe mauzoleum, później przekazany księżom misjonarzom. Elegancką białą fasadę kościoła zdobią dwie wieże usytuowane po bokach i połączone arkadami z bryłą świątyni.

Wnętrze rokokowe o wysokiej randze artystycznej. Ołtarz główny barokowo-rokokowy pozłacany i bogato zdobiony. W środku obraz św. Trójcy namalowany przez Szymona Czechowicza w latach 1749-50.

Organy należą do najcenniejszych instrumentów w Polsce.

Obok wejścia do świątyni znajdują się portrety fundatorów: Jana Klemensa Branickiego i jego żony Izabeli z Poniatowskich, siostry króla Stanisława Augusta Poniatowskiego (wykonał S.A. Mirys).

Na placu kościelnym kule armatnie wydobyte z dna pobliskiej Narwi. Przed kościołem plac paradny z pomnikiem Stefana Czarnieckiego (jeden z najwcześniejszych w Polsce świeckich pomników wolnostojących).

Całość tworzy zespół architektoniczny naśladujący rozwiązania rezydencjonalne, mający przypominać podróżującym traktem wileńsko-warszawskim świetność i pobożność fundatorów Gryfitów-Branickich.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.